Marcus Aurelius'un 'Kendime Düşünceler' (Meditations) adlı eseri, Antik Roma İmparatoru'nun kişisel günlüklerinden derlenmiş, Stoacı felsefenin temel öğretilerini içeren derinlemesine bir düşünce yolculuğudur. Kitap, belirli bir olay örgüsü veya anlatısal yapıya sahip olmamakla birlikte, Aurelius'un kendi iç dünyasına yaptığı yolculukları, karşılaştığı zorluklarla nasıl başa çıktığını ve erdemli bir yaşam sürme çabasını yansıtır. Eserin temel temaları arasında doğaya uygun yaşama, akıl yürütme, kendi üzerimizde kontrol sahibi olma, ölüm karşısında sakin kalma, başkalarına karşı şefkat ve anlayış gösterme ve geçiciliğin farkında olma yer alır. Aurelius, hayatın kaçınılmaz zorlukları ve acıları karşısında içsel huzuru bulmanın, dış etkenlere değil, kendi yargılarımıza ve tepkilerimize odaklanarak mümkün olacağını vurgular. Kitap, okuyucuyu kendi düşüncelerini sorgulamaya, duygusal tepkilerini yönetmeye ve daha bilinçli bir yaşam sürmeye teşvik eder. Aurelius'un yazdıkları, kişisel gelişim, etik ve ruh sağlığı üzerine çalışanlar için bir başucu kaynağıdır. Hedef okur kitlesi oldukça geniştir; Stoacı felsefeye ilgi duyanlar, kişisel gelişim arayışında olanlar, liderlik pozisyonlarındaki bireyler ve hayatın anlamı üzerine düşünen herkes bu eserden faydalanabilir. Benzer eserler arasında Seneca'nın 'Ahlaki Mektuplar', Epiktetos'un 'Enchiridion' (El Kitabı) ve daha modern zamanlarda Viktor Frankl'ın 'Anlam Arayışı' gibi kişisel gelişim ve felsefi düşünceyi harmanlayan kitaplar sayılabilir. Aurelius'un samimi ve doğrudan üslubu, okuyucunun kendi içsel yolculuğunda ona eşlik eden bir rehber gibi hissetmesini sağlar.

Marcus Aurelius Antoninus Augustus (M.S. 121-180), Roma İmparatorluğu'nun en önemli ve saygı duyulan imparatorlarından biri olarak kabul edilir. Aynı zamanda bir filozof-imparator olarak tanınır. Milattan sonra 161'den 180'deki ölümüne kadar imparatorluk yapmıştır. Aurelius, çocukluğundan itibaren üstün bir eğitim almış, felsefe, retorik ve hukuk gibi alanlarda kendini geliştirmiştir. Özellikle Stoacı felsefeye derin bir ilgi duymuş ve bu felsefenin öğretilerini benimsemiştir. Hayatının büyük bir bölümünü imparatorluk sınırlarını korumakla ve çeşitli savaşlarla geçirmiş olmasına rağmen, en büyük mücadelesinin kendi iç dünyasındaki çatışmalar ve erdemli bir yaşam sürme çabası olduğunu 'Kendime Düşünceler' adlı eserinde açıkça görebiliriz. Aurelius'un üslubu, samimi, dürüst ve doğrudan bir iç monolog şeklindedir. Kendini eleştirir, motivasyonunu tazeler ve Stoacı prensiplere bağlı kalmaya çalışır. Eserinde, ölümün kaçınılmazlığı, hayatın geçiciliği, insanın doğası ve evrendeki yeri gibi konularda derinlemesine düşüncelerini dile getirir. Aurelius'un en önemli eseri şüphesiz 'Kendime Düşünceler'dir, ancak bu eser onun ölümünden sonra, muhtemelen bir arkadaşı tarafından derlenmiştir. Bu eser, Batı düşünce tarihinde kişisel gelişim ve felsefe alanında klasikleşmiştir. Aurelius, hayattayken herhangi bir ödül almamış olsa da, felsefi mirası ve imparatorluk yönetimiyle kalıcı bir etki bırakmıştır. Döneminin en büyük zorlukları arasında Germanik kabilelerle yapılan savaşlar (Markoman Savaşları), Antoninus Veba Salgını ve imparatorluk içindeki çeşitli isyanlar yer alır. Aurelius, bu zorlu koşullar altında bile adaletli, bilge ve erdemli bir yönetim sergilemeye çalışmış, felsefesini pratiğe dökmüştür. Felsefi düşünceleri, sonraki yüzyıllarda pek çok düşünürü ve lideri etkilemiştir.