Vesselam, Ali Bektas'ın kaleme aldığı derinlikli bir roman olup, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde geçen bir hikâyeyi merkeze alır. Kitap, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında, Balkanlar'da yaşanan etnik çatışmalar, göçler ve kültürel erozyonun ortasında bir ailenin kaderini anlatır. Başkarakter, genç bir Osmanlı subayı olan Mehmet Efendi'dir. Mehmet, Bulgaristan'ın dağlık bölgelerinde görev yaparken, ailesinin köklü topraklarını korumak ve yeni neslin kimlik arayışını sürdürmek için mücadele eder. Hikâye, Mehmet'in çocukluğundan başlayarak, Balkan Savaşları'nın kaosunda ailesinin dağılışını, aşkını ve ihanetlerini detaylı bir şekilde işler. Roman, tarihi olayları kurgusal unsurlarla harmanlayarak, okuyucuya o dönemin sosyal yapısını, geleneklerini ve çöküşünü gözler önüne serer.

Romanın ana temalarından biri, kimlik ve aidiyet sorunudur. Osmanlı'nın çok uluslu yapısı içinde Müslüman Türklerin giderek azınlık konumuna düşmesi, karakterlerin iç dünyasında derin yaralar açar. Mehmet'in Bulgar bir kadınla yaşadığı yasak aşk, kültürel çatışmaları simgelerken, aile içindeki nesil çatışmaları da modernleşme ile gelenek arasındaki gerilimi vurgular. Bir diğer tema, göç ve sürgündür. Yüz binlerce insanın evlerini terk etmek zorunda kalması, kitabın duygusal omurgasını oluşturur. Yazar, bu temaları işlerken, bireysel trajedileri kolektif bir acıya dönüştürür; örneğin, Mehmet'in babasının topraklarını kaybetmesiyle başlayan hikâye, torunlarının Anadolu'ya zorunlu göçüyle biter. Savaş sahneleri gerçekçi betimlemelerle dolu olup, okuyucuyu o dönemin vahşetine tanık kılar. Kitap, aynı zamanda dini motifler taşır; 'Vesselam' ifadesi, karakterlerin kaderlerine razı oluşunu ve tevekkülü temsil eder.

Hedef okur kitlesi, tarihî roman severler, özellikle Osmanlı tarihi ve Balkan coğrafyasına ilgi duyan yetişkin okuyuculardır. 30 yaş üstü, entelektüel birikime sahip bireyler, kitabın derin sosyolojik analizlerinden keyif alacaktır. Genç okuyucular için ise, kimlik arayışı teması evrensel bir çekicilik sunar. Roman, okullarda edebiyat derslerinde veya kitap kulüplerinde tartışmaya uygundur, zira tarihi olayları bugünün göç krizleriyle paralelleştirme imkânı verir.

Benzer kitaplar arasında, Orhan Pamuk'un 'Benim Adım Kırmızı'sı gibi Osmanlı dönemini işleyen eserler yer alır; her ikisi de kültürel kimlik temalarını derinlemesine ele alır. Reşat Nuri Güntekin'in 'Çalıkuşu' romanı, bireysel mücadele açısından paralellik gösterir. Yabancı eserlerden, Amin Maalouf'un 'Afrikalı Leo'su, kültürel çatışma ve göç temalarıyla benzerlik taşır. Balkan edebiyatından Ivo Andrić'in 'Drina Köprüsü' ise, bölgenin tarihî dokusunu yansıtan bir başka örnek. Vesselam, bu eserlere kıyasla daha kişisel bir aile sagası sunar, ancak tarihi gerçeklere sadık kalmasıyla öne çıkar.

Kitabın dili, akıcı ve poetik olup, diyaloglar dönemin ağzını yansıtır. Yazar, betimlemelerde doğa unsurlarını ustalıkla kullanır; Bulgaristan'ın dağları ve nehirleri, karakterlerin ruh halini metaforik olarak betimler. Roman, 450 sayfa civarında olup, bölümlere ayrılmış yapısıyla okunurluğu artırır. Sonuç olarak, Vesselam, okuyucuyu hem eğlendirir hem düşündürür; Osmanlı'nın son nefesini solumak isteyenler için vazgeçilmez bir eser. Hikâyenin doruk noktası, Mehmet'in son savaşında aldığı yara ve ailesine vasiyetiyle, tevekkül teması zirveye ulaşır. Bu kitap, Türk edebiyatında Balkan göçlerini işleyen nadir kaliteli romanlardan biri olarak tahtını korur.

Ali Bektas, 1965 yılında İstanbul'un Fatih ilçesinde doğmuş bir Türk yazar ve tarihçidir. Aslen Balkan kökenli bir aileden gelen Bektas, çocukluğunu dedelerinin anlattığı göç hikâyeleriyle geçirmiş, bu deneyimler onun edebî kariyerinin temelini oluşturmuştur. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü'nden mezun olduktan sonra, bir süre öğretmenlik yapmış, ardından serbest yazarlığa yönelmiştir. 1990'larda gazetecilik yaparak başladığı kariyerinde, çeşitli dergilerde Osmanlı tarihi üzerine makaleler kaleme almıştır. Bektas, özellikle Balkanlar ve Osmanlı'nın çöküş dönemi üzerine uzmanlaşmış, bu alanlarda akademik çalışmalar da yürütmüştür.

Yazarın üslubu, gerçekçi ve duygusal bir anlatıma dayanır. Tarihi olayları kurgusal bir çerçeveye oturturken, karakter gelişimine büyük önem verir; okuyucuyu empati kurmaya zorlar. Dilinde arkaik kelimeler kullanarak dönemin atmosferini canlandırır, ancak modern okuyucuyu yormamak için akıcı bir ritim tutar. Eserlerinde sıkça kullandığı ironik dokunuşlar, trajediyi hafifletir ve okuyucuya derin bir tefekkür alanı açar. Bektas, betimlemelerde duyusal detaylara yer vererek, okuyucunun sahneleri zihninde canlandırmasını sağlar; örneğin, savaş sahnelerinde toz, barut ve kan kokularını hissettirir.

Önemli eserleri arasında, Vesselam (2015) başı çeker; bu roman, yazarın en çok satan kitabı olup, Balkan göçlerini işler. Diğer eserleri: 'Gölgelerin Peşinde' (2008), Osmanlı casusluk hikâyelerini anlatan bir roman; 'Anadolu'nun Unutulmuş Sesleri' (2012), derleme bir tarih kitabı; ve 'Son Balkan Türkü' (2020), otobiyografik unsurlar taşıyan bir novella. Bektas, toplamda 10'dan fazla kitap yayımlamış, bazıları yurtdışında da çevrilmiştir.

Ödüller açısından, 2016'da Türkiye Yazarlar Birliği tarafından Vesselam için 'En İyi Tarihî Roman Ödülü'nü kazanmıştır. Ayrıca, 2010'da Balkan Edebiyat Festivali'nde 'Kültürel Köprü Ödülü' ile onurlandırılmış, eserlerinin diaspora topluluklarını birleştirdiği için takdir edilmiştir. Dönem olarak, Bektas'ı 21. yüzyıl Türk edebiyatının tarihî kurgu dalındaki öncülerinden biri olarak konumlandırırız. 1990'lardan beri aktif olan yazar, günümüzün milliyetçilik ve kimlik tartışmalarına eserleriyle katkı sağlar. Pandemi sonrası dönemde, online söyleşilerle geniş kitlelere ulaşmış, genç yazarlara mentorluk yapmıştır. Bektas'ın eserleri, okul müfredatlarına girmiş, özellikle tarih ve edebiyat öğretmenleri tarafından önerilir. Yazar, halen İstanbul’da yaşamakta ve yeni bir Osmanlı dönemi romanı üzerinde çalışmaktadır. Onun kalemi, geçmişin yaralarını sararken, geleceğe ışık tutar.