Es Sarimul Meslul Ala Satimir Rasul Resulullaha Hakaret Eden Kimsenin Hukmu, İbn Teymiyye'nin kaleme aldığı, İslam dünyasında önemli bir yere sahip olan bir eserdir. Kitap, Peygamber Efendimize (s.a.v.) hakaret edenlere karşı alınacak hukuki ve dini tutumu detaylı bir şekilde ele alır. İbn Teymiyye, bu eserinde, İslam hukukunun temel kaynaklarından yola çıkarak, hakaretin tanımını, cezasını ve bu tür eylemlere karşı Müslümanların nasıl bir tavır sergilemesi gerektiğini açıklar. Kitabın ana teması, Peygamber'e (s.a.v.) duyulan sevgi ve saygının İslam inancındaki yeri, bu sevgi ve saygıyı zedeleyen eylemlere karşı duruşun gerekliliği ve bu konuda İslam hukukunun belirlediği prensiplerdir. Eser, hakaret eylemlerinin İslam toplumunda yol açabileceği fitne ve ayrışmanın önüne geçmeyi, Müslümanların inançlarını korumayı ve Peygamber sevgisini canlı tutmayı amaçlar. Kitapta, hakaret edenlerin cezalandırılmasına dair farklı görüşler ve deliller incelenir, bu konuda farklı mezheplerin yaklaşımları karşılaştırılır. İbn Teymiyye, eserinde, delilleri titizlikle değerlendirerek, İslam hukukunun temel prensiplerine uygun bir sonuca ulaşmaya çalışır. Kitap, sadece hukuki bir metin olmanın ötesinde, Müslümanların Peygamber sevgisi ve İslam'a bağlılıklarını pekiştiren, manevi bir rehber niteliğindedir. Eserin hedef okur kitlesi, İslam hukuku üzerine bilgi sahibi olmak isteyen öğrenciler, akademisyenler, din görevlileri ve genel olarak Müslümanlardır. Kitap, İslam dünyasında büyük yankı uyandırmış, farklı dillere çevrilmiş ve üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Es Sarimul Meslul, sadece bir hukuk kitabı değil, aynı zamanda İslam'ın temel değerlerini ve Peygamber sevgisini anlatan, Müslümanların inançlarını güçlendiren önemli bir eserdir. Benzer eserler arasında, Peygamber'in hayatını ve ahlakını konu alan siyer kitapları, hadis derlemeleri ve İslam hukukunu anlatan temel eserler sayılabilir. Ayrıca, İslam'a ve Peygamber'e (s.a.v.) hakaretlere karşı yazılmış farklı eserler de bu kategoriye dahil edilebilir. Bu kitap, İslam'ın temel prensiplerini ve Peygamber sevgisini savunması açısından önemli bir yere sahiptir.

İbn Teymiyye, tam adıyla Takiyüddin Ebu'l-Abbas Ahmed bin Abdülhalim bin Abdüsselam bin Teymiyye el-Harrani, 13. ve 14. yüzyıllarda yaşamış, İslam dünyasının önde gelen alimlerinden ve düşünürlerinden biridir. 1263 yılında Harran'da doğmuş, daha sonra ailesiyle birlikte Şam'a göç etmiştir. Genç yaşta dini ilimlere yönelmiş, Kur'an-ı Kerim, hadis, fıkıh, kelam ve tasavvuf gibi farklı alanlarda eğitim almıştır. İbn Teymiyye, özellikle akılcılık ve gelenekçilik arasındaki dengeyi kurmaya çalışan, İslam'ın temel kaynaklarına sıkı sıkıya bağlı bir düşünür olarak öne çıkar. Yazım üslubu, keskin zekası, derin bilgisi ve eleştirel yaklaşımıyla dikkat çeker. Eserlerinde, İslam'ın temel prensiplerini savunurken, döneminin batıl inançlarına ve bidatlarına karşı mücadele etmiştir. İbn Teymiyye'nin en önemli eserleri arasında, Es Sarimul Meslul Ala Satimir Rasul, Minhacü's-Sünne en-Nebeviyye, Mecmuu'l-Fetava ve Akaidu'l-Vasitiyye sayılabilir. Bu eserler, onun düşüncelerini, İslam'a bakış açısını ve dönemine dair eleştirilerini yansıtır. İbn Teymiyye, yaşadığı dönemde çeşitli siyasi ve dini tartışmalara dahil olmuş, farklı görüşlere sahip olanlarla mücadele etmiştir. Özellikle tasavvuf ve felsefe alanındaki bazı görüşlere karşı çıkmış, bu nedenle çeşitli sıkıntılar yaşamıştır. Ancak, düşünceleri ve eserleri, İslam dünyasında büyük yankı uyandırmış, birçok alimin ve düşünürün çalışmalarına ilham kaynağı olmuştur. İbn Teymiyye, herhangi bir ödül almamış olsa da, İslam dünyasındaki etkisi ve bıraktığı miras, onun en büyük ödülü olarak kabul edilebilir. Yaşadığı dönem, Moğol istilaları, Haçlı Seferleri ve siyasi çekişmelerin yaşandığı bir dönemdi. Bu zorlu süreçte, İbn Teymiyye, İslam'ın temel değerlerini korumaya ve Müslümanları bir araya getirmeye çalışmıştır.