Markizdeki Kadin Kitabı İnceleme

Kitap Hakkında Bilgiler

Markizdeki Kadın, 18. yüzyıl Fransa’sında geçen, aristokrat bir ailenin karanlık sırlarını ve kadınların bastırılmış tutkusunu gözler önüne seren psikolojik bir romandır. Roman, Normandiya kırsalındaki devasa Saint-Aubénu moğolları köşkünde yaşayan genç ve güzel markiz Elena de Montreuil’nin yaşamını merkezine alır. Elena, soylulukla yükümlü bir evlilik yapmış, kocası Markiz Armand de Montreuil sadece iktidar ve görkem peşinde koşan, duygusal ihtiyaçları göz ardı eden bir adamdır. Cesur,nefes kesen bir karakter olan Elena, saray entrikalarıyla dolu dünyada kendine ait bir kimlik arayışına girer. Kitabın atmosferi, soğuk kış gecelerinde yanan şöminenin kıpırtısı, gizli koridorların tozlu kokusu ve kilise çanlarının uğultusuyla adeta bir tablo gibi okuyucunun zihninde canlanır. Elena bastırılmış arzularını, şatosunun kulesine kapatılmış annesinin eski günlüklerini okuyarak keşfetmeye başlar. Bu günlükler ona kadınlığın ve özgürlüğün ne denli karmaşık olduğunu öğretir. Yazar, okuyucuyu bir yandan sömürge savaşlarının Fransa’ya yarattığı ekonomik yıkım, diğer yandan saraydaki maskeli baloların ihtişamı arasında gezdirirken; kadın bedenine, cinselliğe ve güce dair o güne dek pek dillendirilmemiş hesaplaşmaları cesurca kaleme alır. Romanın dili ağır, imgelerle bezenmiştir; her bölüm Elena’nın iç çatışmasını yansıtan sembolik rüyalarla açılır. Sonlara doğru, kocasının siyasi rakipleri tarafından tuzağa düşürülmesi ve Elena’nın kurtarıcı rolünü üstlenirken aslında kendi kurtuluşunu yazması, yapıtı sadece bir tarih romanı olmaktan çıkarıp feminist bir başyapıta dönüştürür. Paris sokaklarında koşan ayaklanma haberleri, saraydan kaçırılan gizli mektuplar ve Elena’nın kulesine çizdiği gökyüzü haritaları kitabın gerilimini zirveye taşır. Son sayfalarda okuyucu, toplumun kadınlara biçtiği rollerle yüzleşir ve bir kadının kendi kaderini nasıl yeniden yazabileceğine tanıklık eder.

Yazarı Hakkında Bilgiler

Kitabın yazarı Delphine de Saint-Phalle, 1978 doğumlu Fransız-Orta Amerikalı bir kadın yazar, sinemacı ve akademisyendir. Paris Nanterre Üniversitesi’nde karşılaştırmalı edebiyat eğitimi aldıktan sonra, kadın deneyimini tarihsel metinler içinden kuramsal olarak inceleyen doktora tezini 18. yüzyıl Fransız elyazmaları üzerine yazdı. Saint-Phalle, yayımladığı makalelerle dikkat çekti; fakat edebiyat çevrelerinde nam salması 2016’da yayımlanan ilk romanı ‘Gölge İmgeler’ ile oldu. Bu yapıtında, görme yetisini yitirmek üzere olan bir kadın hatçının Rönesans Floransa’sında yaşadıklarını anlatarak tarihsel kurguda feminist bakış açısını güçlü biçimde sergiledi. Yazar, araştırmalarını Madrid’eki Prado Müzesi arşivlerinden Saint-Petersburg’daki özel koleksiyonlara kadar geniş bir yelpazede yürütür; el yazmaları, kostüm defterleri ve mahkeme kayıtlarına erişerek karakterlerin psikolojik derinliğini inandırıcı kılmayı amaçlar. Saint-Phalle’ye göre tarih, yalnızca zafer kazanmışların değil; sessiz kalmaya zorlanmış kadınların da hikâyesini barındırır. Bu nedenle eserlerinde sık sık politik entrikaların perde arkasındaki kadınları; cariyeler, hizmetçiler ya da gözden düşmüş soylular merkeze yerleştirir. Yazar, romanlarını kaleme alırken önce dönemin kumaş desenlerinden yemek tariflerine dek ayrıntılı bir ‘duyusal dosya’ hazırlar; ardından bu duyuları tetikleyen imgelerle metnini şekillendirir. Markizdeki Kadın’ı yazarken Normandiya’daki dokuz farklı akatlı kalıntılarda geçirdiği kış, Saint-Phalle’ye soğuk taş dokusunun insan ruhuna yaptığı etkiyi gözlemleme olanağı vermiştir. Eserin dili, dönem Fransızcasının melodik ritmini günümüz okuruna taşıyacak biçimde yeniden kurgulanmıştır. Saint-Phalle halen Lizbon’da yaşıyor; önümüzdeki projesi, 19. yüzyılın sonunda Brezilya’ya sürgün edilmiş bir kadın botanikçinin güncelerini temel alan çok sesli bir romandır.